Gebed is een nobele daad van aanbidding die al sinds de tijd van Adam (vrede zij met hem) wordt uitgevoerd. Allah de Almachtige heeft het gebed aan alle volkeren bevolen.
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ
“Hun werd niets anders opgedragen dan Allah te aanbidden zonder iets aan de religie toe te voegen en zonder af te dwalen, regelmatig en regelmatig te bidden en aalmoezen te geven. Dit is de juiste religie.” (Beyyine, 98/5)
وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى وَأَخِيهِ أَنْ تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ.
Wij openbaarden aan Mozes en zijn broer: Jullie twee, bouw huizen voor jullie volk in Egypte. Bouw jullie huizen met de voorkant naar de qibla en onderhoud de gebeden regelmatig. (Yunus 10/87)
In de toespraak die hij hield toen hij in de wieg lag, zei Jezus (vrede zij met hem) het volgende:
وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا
Waar ik ook ben, Hij heeft mij waardig gemaakt; de veilige plek waar ik leef heeft mij de plicht tot gebed en aalmoezen opgelegd.” (Meryem 19/31)
Toen Abraham (vrede zij met hem) zijn zoon Ismaël en zijn vrouw Hadjar in Mekka vestigde, bestudeerde hij dit gebed:
رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُوا الصَّلَاةَ
“Onze Heer! Ik heb een deel van mijn nakomelingen in een dorre vallei in de buurt van Uw onschendbare Huis gevestigd. [1] Onze Heer, ik heb dit gedaan zodat zij hun gebeden regelmatig konden verrichten.” (Abraham 14/37)
Uit het volgende vers leren wij dat Ismaël (vrede zij met hem) in overeenstemming met dit gebed handelde:.
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا . وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا .
“Hij beschreef ook Ismaël in dit boek. Hij had de structuren bewaard [2]; hij was een profetische boodschapper. Hij beval zijn familie te bidden en aalmoezen te geven. Hij was een persoon die geliefd was bij de de Heer.” (Meryem 19/54-55)
De inwoners van Mekka konden niet denken dat zij hun gebeden niet kenden, omdat zij afstammelingen waren van Ismaël (vrede zij met hem).
A- VIJF DAGELIJKSE GEBEDEN
Het volgende vers, geopenbaard in Mekka, laat duidelijk zien dat er vijf verplichte gebeden zijn:
وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّـيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِينَ
“Verricht regelmatig en onophoudelijk het gebed gedurende de twee delen van de dag [3] en gedurende de momenten van de nacht die dichter bij de dag liggen. Want goede daden verwijderen slechte daden. Dit is de juiste kennis die degenen die deze kennis gebruiken, in gedachten moeten houden.” (Hud 11/114)
Het eerste deel van de dag is de middagtijd, die begint met het moment waarop de zon van het hoogste punt naar het westen draait (Isra 17/78), en het tweede deel is de namiddagtijd, die eindigt met het moment waarop de zon ondergaat. In de poolgebieden, waar de zon niet ondergaat, wordt het aan het einde van de middag rustiger weer en keren de vogels terug naar hun nesten.
In de uitdrukking “de tijden waarop de nacht dicht bij de dag is”, is de meervoudsvorm van het woord “zülfe”, wat nabijheid betekent, “zülef = زلف”[4]. Omdat de meervoudsvorm in het Arabisch minstens drie betekent, is het noodzakelijk om minstens drie gebeden te verrichten tijdens de uren van de nacht die dicht bij de dag liggen. Dit zijn de avond- en nachtgebeden die bij zonsondergang worden verricht (Isra 17/78) en het ochtendgebed, waarvan de tijd begint wanneer de zwarte en witte banden die zich langs de oostelijke horizon uitstrekken, door een lijn van elkaar worden gescheiden nadat de dageraad begint (Baqara 2/187, Isra 17/78).
De nabijheid van de nacht en de dag wordt begrepen met schemering. In de zomerdagen, wanneer er witte nachten voorkomen boven de 45 graden noorderbreedte, begint de overgang naar de dag pas in de avond, wanneer het weer kalmer wordt en de vogels naar hun nesten terugkeren. De overgang eindigt wanneer het weer het koudst is vergeleken met overdag. Het ochtendgebed begint zodra de zwart-witte lichtlijnen aan de oostelijke horizon zichtbaar worden en duurt tot het moment waarop de lucht weer stil wordt. Met het einde van de avondschemering eindigt ook de tijd voor Isha en begint het langste deel van de nacht. Tot aan de Imsak hoeft er geen enkel verplicht gebed meer te worden verricht. Op dit tijdstip wordt alleen het nachtgebed verricht (Isra 17/78-79).
In het volgende vers, geopenbaard in Medina, laat Allah de Almachtige rekenkundig zien dat er vijf dagelijkse gebeden zijn, het aantal rakaat en andere kenmerken:
حَٰافِظُوا۟ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلْوُسْطَىٰ وَقُومُوا۟ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ.
“Verricht de gebeden en het middelste gebed regelmatig en consequent, en behoor altijd tot degenen die zich oprecht aan Allah overgeven.” (Baqara 2/238)
In dit vers geeft iedereen de betekenis van “midden” aan het woord al-vusta = الْوُسْطَى, waaraan wij de betekenis van “midden” geven. Het woord is echter een tafdilnaam. Ism-i tafdil is een naamvorm die aangeeft dat één van twee of meer dingen met dezelfde eigenschap beter is dan de andere in die eigenschap. Het is het equivalent van de Turkse uitdrukking “groter, grootst; zoeter, zoetst”.
Omdat één van de gebeden het ‘middelste gebed’ is, moeten de andere gebeden ook de eigenschap hebben om het ‘middelste gebed’ te zijn. De vijf dagelijkse gebeden zijn inderdaad als vijf punten in een cirkel. Welke je ook naar voren brengt, er komen twee anderen vóór en twee daarna.
Het ‘middelste gebed’ is het avondgebed. Omdat de Koran in het Arabisch is neergezonden (Yusuf 12/2, Ash-Shura 42/7). In het Arabisch is dag de tijd tussen zonsopgang en zonsondergang, en nacht de tijd tussen zonsondergang en zonsopgang[5]. Eerst komt de dag, dan de nacht (Yasin 36/40). Het eerste gebed van de dag is rond het middaguur, wanneer de zon naar het westen beweegt (Isra 17/78). Het avondgebed wordt verricht op het tijdstip waarop de dag eindigt en de nacht begint. Daarvoor worden de twee daggebeden verricht, het middaggebed en het namiddaggebed, en daarna de twee nachtgebeden, het nachtgebed en het ochtendgebed. Om deze reden is het avondgebed het ‘middelste gebed’.
In de traditie werd een religieuze dag gedefinieerd. De dag begon met de tijd van Imsak. Het ochtendgebed werd beschouwd als het eerste gebed van de dag en het nachtgebed als het laatste gebed. Nu deze definitie geaccepteerd is, is er bijna consensus dat het namiddaggebed het middelste gebed is[6)
Al-Baqara 2/238. Het woord “gebeden = الصَّلَوَات” in het vers is meervoud. In het Arabisch betekent meervoud drie of meer. Het woord ‘middelste gebed’ is met een voegwoord verbonden aan het woord ‘gebeden’, dat wil zeggen, het wordt toegeschreven. Omdat het verbonden woord /matuf en het verbonden woord /matuf’un aleyh van elkaar verschillen, is de betekenis in het Turks als volgt: “Verricht de gebeden, en ook het middelste gebed!” Omdat het eerste middelste cijfer na drie een vijf is, bedraagt het aantal dagelijkse gebeden volgens dit vers vijf.
In de verzen worden het begin van de middag en het einde van de namiddag duidelijk genoemd, maar de tijd die daartussen ligt, wordt niet genoemd. Hetzelfde geldt voor het avond- en nachtgebed. Om deze reden kunnen het middag- en namiddaggebed en het zonsondergang- en avondgebed gelijktijdig worden verricht. Er wordt overgeleverd dat Abdullah b. Abbas zei:
«De Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) combineerde de middag- en Namiddaggebeden en de avond- en nachtgebeden in Medina. Er was geen angst en geen regen.[7]»
B- GEBED IN EEN STAAT VAN ANGST
Buiten de tijd van het gebed mag er niet gebeden worden. De enige uitzondering hierop is het gebed van iemand die het vergeten is of te lang heeft geslapen. Er wordt overgeleverd dat onze Profeet het volgende over deze kwestie zei:
“Als iemand een gebed vergeet of te lang slaapt en het niet verricht, is zijn boetedoening het verrichten ervan wanneer hij het zich herinnert [8].”
Er is geen enkel bewijs dat aantoont dat gebeden verzonnen kunnen worden, behalve door ze te vergeten of in slaap te vallen.
Allah de Almachtige heeft het voor de reiziger en voor degene die bang is gemakkelijk gemaakt om het gebed op tijd te verrichten. Er zijn twee soorten angst: algemene angst en angst die ontstaat tijdens het reizen.
1- ALGEMENE ANGST
Allah de Almachtige heeft gezegd:
حَٰافِظُوا۟ عَلَى ٱلصَّلَوَٰتِ وَٱلصَّلَوٰةِ ٱلْوُسْطَىٰ وَقُومُوا۟ لِلَّهِ قَٰنِتِينَ . فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجَالًا أَوْ رُكْبَانًا ۖ فَإِذَآ أَمِنتُمْ فَٱذْكُرُوا۟ ٱللَّهَ كَمَا عَلَّمَكُم مَّا لَمْ تَكُونُوا۟ تَعْلَمُونَ
Verricht de gebeden en het middelste gebed regelmatig en consequent. Behoor altijd tot degenen die zich oprecht aan Allah overgeven. Als je bang bent, bid dan lopend of rijdend. Wanneer u zich veilig voelt, gedenk dan Allah, want Hij heeft u geleerd wat u niet wist.” (Baqara 2/238-239)
Allah de Almachtige heeft hier geen definitie gegeven van angst. Als er angst ontstaat waardoor men het gebed niet op de juiste tijd kan verrichten, kan men het gebed uitvoeren terwijl men loopt of op een paard zit. Het kan ook zijn dat de persoon op dat moment aan het paardrijden is of aan het autorijden is. Als hij zich niet naar de qibla kan keren, verricht hij het gebed zonder zich naar de qibla te keren.
Het gebod in het vers: “Wanneer je veilig bent, gedenk dan Allah, want Hij heeft je geleerd wat je niet wist”, laat zien dat Allah leert hoe je de dhikr in het gebed moet verrichten. Deze verzen volgen hieronder.
2- ANGST VOOR VIJANDEN TIJDENS DE REIS
Tijdens de reis bestaat het gevaar dat je door vijanden of bandieten wordt aangevallen. Over het gebed dat in zo’n situatie verricht moet worden, heeft Allah de Almachtige gezegd:
وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا، إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِينًا.
“Wanneer jullie op reis gaan en jullie vrezen dat de ongelovigen jullie zullen aanvallen, is het geen zonde om jullie gebeden in te korten. De ongelovigen zijn jullie openlijke vijanden.” (Nisa 4/101)
Een persoon verlaat zijn huidige locatie om ergens anders heen te gaan of om deel te nemen aan een oorlog. De Koran gebruikt de uitdrukking “darb fi’l-ard = ضرب في الأرض” voor degenen die op pad gaan om naar een andere plaats te gaan (Baqara 2/273, Al-i Imran 3/156, Maide 5/106, Muzzammil 73/20). Als de persoon die ten strijde trekt een moslim is, dan is de uitdrukking die in de Koran wordt gebruikt om dit uit te drukken: “kıtal fî sebil’illah = قتال في سبيل الله = vecht niet op de weg van Allah” (Muzzammil 73/20). Als hij geen moslim is, gebruikt hij de woorden qital = قتال (Baqara 2/190) of gazv = غزو (Aal-i Imran 3/156). Degenen die hier geen rekening mee houden, brengen de geesten in verwarring door op de een of andere manier de verbinding tussen verzen 101, 102 en 103 van Soera An-Nisa te verbreken en komen tot een conclusie die in strijd is met de Koran en de gebruiken van onze Profeet, zoals het alleen inkorten van gebeden tijdens oorlogen. Verzen 101, 102 en 103 van Soera An-Nisa hebben echter niets te maken met het ten strijde trekken. Deze verzen gaan over hoe je moet bidden als de vijand je weg blokkeert tijdens je reis.
Allah de Almachtige heeft uitgelegd hoe reizigers die gevaar ondervinden, het gebed als volgt moeten verrichten:
وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ، وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَى لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ، وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً، وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَى أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ، وَخُذُوا حِذْرَكُمْ، إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا.
“(O Mohammed!) Als je volledig voor hen bidt, laat dan een deel van hen bij je staan, maar laat hen hun wapens aantrekken. Wanneer ze de neerknieling van de eerste rak’ah hebben verricht, laat hen zich dan om je heen verspreiden. Laat de rest van hen die niet hebben gebeden, met je meekomen en bidden, maar laat hen voorzichtig zijn en hun wapens aantrekken. Degenen die ongelovig zijn/volharden in het negeren van de verzen, willen dat je wegblijft van je wapens en bezittingen, zodat ze je plotseling kunnen overvallen. Er is geen zonde in het neerleggen van je wapens vanwege een nood veroorzaakt door regen of omdat je ziek bent, maar neem voorzorgsmaatregelen. Allah heeft voor de ongelovigen een vernederende straf voorbereid.” (Nisa 4/102)
Volgens het vorige vers mogen degenen die hun gebeden willen inkorten als er gevaar dreigt voor een vijandelijke aanval, dit doen, terwijl degenen die dat niet willen, dit niet mogen doen. Volgens dit vers zou Mohammed (vrede zij met hem) in zo’n situatie als imam voor alle reizigers willen optreden, zonder het gebed te verkorten. Hij zou hen dan in tweeën splitsen. Een deel van hen zou dan de wacht houden tegen de vijand, terwijl de anderen achter hem zouden staan om te bidden. De eerste groep zal het gebed hebben verricht nadat de prostraties van de eerste raka’ah zijn uitgevoerd en zal onmiddellijk de wacht overnemen van de tweede groep. Hun zullen ook komen en onze Profeet volgen en het resterende deel van het gebed met hem verrichten.
Het gebod in het vers: ‘Laat de rest van het volk dat nog niet gebeden heeft, onmiddellijk komen en met u bidden’, is erg belangrijk. Er wordt hier niet gezegd dat ze ook één rakat moeten bidden. Hen wordt gevraagd het resterende deel van het gebed uit te voeren. Omdat zij, net als onze profeet, na het neerknielen gaan zitten en gebeden opzeggen en zich dan verspreiden. Als het avondgebed wordt verricht, verrichten zij de resterende twee rakaat met onze Profeet.
C- AANTAL RAKATS
Als je veilig bent, bid dan volop. (An-Nisa 4/103) Wanneer de angst voorbij is, bidden de reizigers twee rakaat, met uitzondering van het avondgebed. Dit is geen verkorting van het gebed voor de reizigers, maar een volledig gebed. Onze Profeet (vrede zij met hem) verrichtte zijn gebeden altijd op deze manier toen hij op reis was.
Volgens dit vers worden gebeden uitgevoerd in ten minste twee rakaat.
فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ . وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ.
(O Mohammed!) Wat ze ook zeggen, wees geduldig en verander je standpunt niet. Verheerlijk uw Heer vóór zonsopgang (op het tijdstip van de avond, nacht en ochtend) en vóór zonsondergang (op het tijdstip van de middag en de namiddag), want Hij doet alles volmaakt. En verheerlijk Hem gedurende een deel van de nacht en na de neerwerpingen. (Kaf 50/39-40)
Tasbih betekent dat je haastig Allah dient[9]. Dit gebod omvat zowel verplichte als vrijwillige daden van aanbidding[10]. De uitdrukking “gedurende een deel van de nacht” in het vers heeft betrekking op het nachtgebed. Het nachtgebed dat wordt verricht nadat men een tijdje geslapen heeft, wordt tahajjud genoemd. Het Tahajjud-gebed is verplicht gesteld voor onze Profeet (Isra 17/79) en wordt aanbevolen voor elke moslim[11].
Volgens de uitdrukking in het bovenstaande vers bedraagt het aantal rakaat in een gebed minimaal twee.
وَأَدْبَارَ السُّجُودِ
En na de prostraties (verheerlijk Hem)
Het woord dat hier buigingen betekent is السجود = es-sucud. Omdat de meervoudsvorm in het Arabisch drie of meer betekent, kan de opdracht om te verheerlijken in dit vers worden vervuld na minstens vier buigingen. Omdat het volgens de verzen 102 en 103 van Soera An-Nisa verplicht is om in elke rakat twee keer te knielen. Dit onderwerp wordt hieronder uitgelegd. Op grond van deze verzen is het verplicht om na elke twee rakats te gaan zitten en dhikr te verrichten. Dit bewijst dat gebeden minimaal twee rakat lang moeten worden uitgevoerd, behalve wanneer men zich tijdens een reis angstig voelt.
Het aantal rakaat in het avondgebed is drie. Dit is de reden waarom het het middelste gebed is (Al-Baqarah 2/238). Omdat drie het eerste getal met een middenstuk is. Het getal 3 bevindt zich ook tussen 2 en 4. Omdat het avondgebed het middelste gebed is, moet het aantal rakaat in de gebeden minimaal twee en maximaal vier zijn.
Omdat er in elke raka’ah twee prostraties (neerbuigingen) voorkomen, zijn er in het avondgebed zes prostraties. Het getal 6 bevindt zich tussen 4, wat het aantal prostraties in een gebed van twee rakat aangeeft, en 8, wat het aantal prostraties in een gebed van vier rakat aangeeft. In dit opzicht bedraagt het aantal rakaat minimaal twee en maximaal vier.
Volgens al deze regels moet men de twee-rakat ochtendgebeden verrichten; Het is verplicht om de dhikr in twee zittingen te reciteren tijdens het middag-, namiddag-, avond- en nachtgebed. Het avondgebed bestaat uit drie rakaat. Omdat de derde rakat eindigt met zes prostraties, is het ook verplicht om na de zesde prostratie te gaan zitten en de dhikr te reciteren.
D- GEBED VOOR DHIKR
Het eerste gebod van Allah de Almachtige aan Mozes luidde als volgt:
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي
“Ik ben Allah, er is geen god dan Ik. Aanbid Mij en verricht regelmatig gebeden ter nagedachtenis aan Mij.” (Taha 20/14)
In het Arabisch wordt het nadenken over en begrijpen van iets, samen met de gevolgen ervan, marifat genoemd[12], en het in gedachten houden van die kennis of het uiten ervan wordt dhikr genoemd[13]. Om deze reden is dhikr de juiste informatie die in de geest geplaatst moet worden. Omdat de goddelijke boeken uit deze informatie bestaan, is de algemene naam voor al deze boeken dhikr. Allah de Almachtige zegt:
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ هَذَا ذِكْرُ مَن مَّعِيَ وَذِكْرُ مَن قَبْلِي بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُم مُّعْرِضُونَ
Of hebben zij goden als bemiddelaars tussen hen en Allah genomen? Zeg: ‘Breng uw bewijs. Dit is de herinnering van hen die met mij waren. Dit was de herinnering van hen vóór mij.’ Sterker nog, de meesten van hen weten dit niet en daarom keren zij zich af. (Anbiya 21/24)
Dhikr van Allah betekent het lezen van de verzen uit de Koran en het verrichten van gebeden die bij die verzen passen. Lezen is begrijpen. Omdat het begrijpen van de Koran niet langer op de agenda van moslims staat, is het lezen van de Koran gelijk aan het reciteren ervan zonder dat men hem begrijpt. Alleen op deze manier kan een religieuze opvatting die ver afstaat van de Koran overleven. Wie dit vers zorgvuldig overweegt, zal begrijpen dat het lezen van het Boek van Allah zonder het te begrijpen, geen echte lezing kan zijn:
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ
“Wij hebben elke boodschapper alleen in de taal van zijn volk gezonden, zodat hij (de verzen) duidelijk kon uitleggen.” (Ibrahim 14/4)
Rasul (رسول) betekent “gezonden”. Net zoals een boodschapper die wordt uitgezonden om informatie over te brengen een boodschapper wordt genoemd, wordt de informatie die met hem wordt meegezonden ook een boodschapper genoemd[14]. De boodschapper onder ons vandaag de dag is de Koran. Volgens dit vers moet de Koran aan elke gemeenschap in haar eigen taal worden doorgegeven (An’am 6/130, Araf 7/35-36).
Een van de verzen over dhikr tijdens het gebed luidt als volgt:
اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ
Lees wat aan jou is geopenbaard van dit Boek, samen met de verbanden ervan[15], en verricht regelmatig gebeden. Het gebed voorkomt seksuele zonden[16] en slechte daden. De herinnering aan Allah (Zijn Boek) is zeker groter dan alle dingen. Allah weet alles wat je doet. (Ankabut 29/45)
De enige manier waarop gebed kan voorkomen dat iemand seksuele zonden en slechte daden begaat, is door de verzen en gebeden met begrip te lezen. Zo’n gebed zou een complete leeractiviteit zijn.
E- RUKUNS VAN GEBED
Rukn is het hoofdelement, het onmisbare onderdeel van iets. De pijlers van het gebed zijn de dhikr die men staand, buigend, neerknielend en zittend uitvoert. Er zijn ook voorwaarden voor het gebed, waaraan voldaan moet worden voordat men kan beginnen met bidden. Als de persoon die het gebed verricht onrein is, wast hij zichzelf; Als hij niet onrein is, verricht hij de wassing. Als hij niet in staat is om de rituele wassing uit te voeren of zichzelf te wassen, verricht hij tayammum (Al-Maidah 5/6). Hij trekt zijn kleren aan (A’raf 7/31) en besluit te bidden. Deze beslissing van de persoon is intentie. Er is dus geen enkel vers of hadith die de intentie beschrijft. Vervolgens keert hij zich naar de qibla, dat wil zeggen, de richting van de Masjid al-Haram (Al-Baqarah 2/149-150).
Het is heel fijn om schone kleren, een schoon lichaam en een schone plek te hebben tijdens het gebed. Maar wat de situatie en de omstandigheden ook zijn, er is geen vers of hadith die dit voorschrijft, omdat het gebed niet kan worden uitgesteld.
Allah de Almachtige heeft als volgt uitgelegd hoe reizigers een gebed van één rakat moeten verrichten in het aangezicht van de vijand:
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ، فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ، إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا
“Wanneer je het bidt, gedenk dan Allah, staand, zittend en liggend. Wanneer je je veilig voelt, bid dan volledig. Het gebed is voorgeschreven voor de gelovigen voor een beperkte tijd. (An-Nisa 4/103)
1- DHIKR IN Qiyam
Allah heeft in elke raka’ah als volgt uitgelegd hoe je dhikr moet uitvoeren:
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا
“Wanneer je dat gebed verricht, gedenk dan Allah terwijl je staat. (Nisa 4/103)
Qiyaam betekent staan. Qiyamah begint met “Allahu Akbar”. Allah de Almachtige zegt:
وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلاً . وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَم يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا.
Verhef uw stem niet te hoog en verlaag deze niet te laag tijdens het gebed; Neem een pad tussen de twee[18]. Zeg: “Alhamdulillah / Het is de eigenschap van Allah om alles perfect te doen[19]. Hij heeft geen kind verwekt. Hij heeft geen deelgenoot in de heerschappij. Noch heeft Hij uit noodzaak een voogd genomen. Verheerlijk Hem steeds meer. Toon Hem het gepaste respect door de takbir te reciteren!” (Isra 17/110-111)
Om de kracht, macht en majesteit van Allah te begrijpen en te herinneren, zegt iedere gelovige “Allahu Akbar = Allah is de grootste” wanneer hij het gebed begint en van de ene ruku naar de volgende gaat.
Soera Fatiha wordt in elke raka’ah gereciteerd. Fatiha is een samenvatting van de Koran. Allah de Almachtige zei:
لَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ
Wij hebben u zeven van die verzen gegeven, die prachtige verzameling verzen. (Hidjr 15/87).
Mesânî betekent tweeën. De verzen zijn van een zodanige aard dat ze in sets van twee kunnen worden samengevoegd (Az-Zumar 39/23), samen met de muhkams, dat wil zeggen de verzen die korte en bondige uitspraken bevatten, en de verzen/mutashabih die daarmee vergelijkbaar zijn (Aal-i Imran 3/7). Een team van deskundige mensen kan oplossingen bedenken die in de Koran staan aangegeven, door de verzen te verzamelen die betrekking hebben op een onderwerp. Hierbij wordt gebruikgemaakt van de Mashani-methode (Fussilat 41/3).
Er zijn veel verzen die lijken op de verzen van de Fatiha. Door deze overeenkomst is de Fatiha een samenvatting van de Koran. Er wordt overgeleverd dat onze Profeet (vrede zij met hem) zei: “Al-hamdu lillah / Soera Fatiha is een reeks van zeven prachtige verzen die aan mij zijn gegeven[20].”
2- DHIKR AAN DE ZIJDEN
Dhikr, ruku en prostratie worden aan de zijkanten uitgevoerd. Het relevante deel van het vers luidt als volgt:
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ …. وَعَلَى جُنُوبِكُمْ
“Wanneer je dat gebed verricht, gedenk dan Allah… terwijl Hij aan jullie zijde is.” (An-Nisa 4/103)
Het woord dat ‘kanten’ betekent is ‘junub = جنوب’, wat het meervoud is van ‘cenb = جنب’. Omdat de meervoudsvorm in het Arabisch drie of meer betekent, heeft een persoon twee zijden, twee armen en twee benen. Omdat niemand anders aan dit getal voldoet. In het volgende vers over het offer van Eid al-Adha wordt het woord junub gebruikt om de armen en benen van het offerdier aan te duiden.
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
Wij hebben voor jullie (de gemeenschap van Mohammed[21]) de volledig ontwikkelde dieren (schapen, geiten, koeien en kamelen)[22] gemaakt als symbolen van de aanbidding van Allah. Ze hebben dingen waar je profijt van kunt hebben. Terwijl zij in rijen staan, noem de naam van Allah over hen[23]. Wanneer de ledematen onbeweeglijk worden, eet ervan en voed degenen die het nodig hebben en degenen die het niet nodig hebben[24]. Wij hebben ze op deze manier voor u beschikbaar gesteld, zodat u dankbaar kunt zijn en uw plichten kunt vervullen.” (Hadj 22/36)
De naam van Allah wordt uitgesproken over de offerdieren die in rijen staan opgesteld, voordat ze op de grond worden gelegd. Vervolgens wordt het mes in de ruimte boven het borstbeen gestoken en worden de slagaderen en aderen doorgesneden. In dit geval stort het dier op de grond en begint te spartelen, zonder dat het beseft dat het is geslacht. Wanneer de junub, dat wil zeggen de armen en benen, onbeweeglijk worden, wordt het vlees van de botten gescheiden.
De zijkanten van de persoon zijn de armen en benen. Hij kan op twee manieren op het lichaam staan, met armen en benen. De eerste is in ruku. De knieën en ellebogen worden recht gehouden, de handen worden op de knieën geplaatst, het lichaam, de armen en de benen komen samen en de ruku-positie begint.
De tweede is in neergeworpen toestand. Bij het neerknielen plaatst u eerst de knieën en vervolgens de handen op de grond. Van achteren wordt het voorhoofd tussen de twee handen op de grond geplaatst. Ondertussen wordt het buikgebied van de knieën afgehouden, het lichaam wordt op de armen en benen gelegd en de dhikr begint.
De verzen over de dhikr in ruku en prostratie zijn als volgt:
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ
Verheerlijk daarom de naam van jouw Heer, de Grootste! (Vakia 56/74, 96, Hakka 69/52)
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى
Buig voor de naam/eigenschappen van jouw Heer, de Allerhoogste! ((A’la 87/1)
Er wordt verteld dat toen deze verzen werden geopenbaard, onze Profeet ons beval om “Subhana rabbiy al-azim” te zeggen in ruku en “Subhana rabbiy al-a’la” in prostratie, en hij zei “Verhoog uw smeekbeden in prostratie”, wat aangeeft dat een persoon zich in de dichtstbijzijnde positie bij zijn Heer bevindt in prostratie[25].
3- DHİKİR TIJDENS HET ZITTEN
Er zijn twee soorten zitten in gebed, de ene wordt gedaan tussen twee neerkneerzettingen en de andere na ten minste vier neerkneerzettingen.
“Herinner Allah terwijl je zit” in het 104e vers van Nisa, dat het gebed van een rak’ah beschrijft, “Nisa 4/103). De orde is gerelateerd aan het zitten tussen twee neerkneer. Omdat het volgende bevel werd gegeven aan het eerste deel van de passagiers die verdeeld waren met de angst dat de vijand zou overvallen:
فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ،
“Als ze zich neerwerpen, laat ze dan om je heen verspreiden. (4/102 Nisa)
De eerste rak’ah eindigt met prostratie. Aangezien ze onmiddellijk na de neerkneerzetting de wacht zullen overnemen, kan het bevel “Herinneer Allah zittend” (Nisa 4/103) alleen worden vervuld door tussen twee neerkneer te zitten. Dit maakt het verplicht om twee prostraties te maken in elke rak’ah en om tussen de prostrations te zitten en te onthouden. Tussen de twee knieringen wordt verteld dat onze Profeet het volgende dhikr maakte:
رَبِّ اغْفِرْ لِي رَبِّ اغْفِرْ لِي
Heer, vergeef me! Mijn Heer, vergeef me![ 26]
Als gevolg hiervan laat het 103e vers van Nisa zien dat het verplicht is om Allah te onthouden, dat wil zeggen om de juiste informatie over Allah uit te drukken tussen de twee neerkneerzettingen.
Zittend in gebed is gedaan na minstens vier neerkneer. De verzen die hiermee verband houden, werden in detail uitgelegd onder de titel ‘Rakah Numbers’.
Er zijn engelen die dienst hebben aan onze rechter- en linkerzijde, ze nemen ons alles op (Kaf 50/17-18) Allah benoemde de engelen als boodschapper (Fatir 35/1) en zei: “Vrede zij met de boodschappers” (Saffat 37/181). Om deze reden, wanneer we klaar zijn met het gebed, draaien we naar rechts en links, en zeggen we “vrede zij met u en barmhartigheid” tegen de engelen die onze daden schrijven.
Resultaat
Gebed is de aanbidding die aan de gang is sinds Adam (vrede zij met hem). Afgezien van in slaap vallen en vergeten, moet het op tijd worden gedaan. Het ochtendgebed moet worden uitgevoerd als twee rak’ahs; middag-, namiddag- en avondgebeden moeten worden uitgevoerd als vier rak’ahs en het avondgebed als drie rak’ahs. Andere gebeden dan het avondgebed op de reis zijn twee rak’ahs. Het is niet verplicht om de ijdele gebeden uit te voeren die we kennen als sunnahgebeden, maar het zou heel goed zijn om ze uit te voeren (Taha 20/130, Human 76/26).
Er is geen onderscheid tussen mannen en vrouwen in een van de verzen over gebed. Er bestaat niet zoiets als vrouwen die weinig buigen, hun armen op hun zij steken in knieën en hun buik op hun knieën bedekken.
Allah, de Almachtige, Mohammed, heeft ons in elke zaak een voorbeeld gegeven en zei:
“Voor jou is er een goed voorbeeld in de Boodschapper van Allah voor degenen die van Allah en de Laatste Dag verwachten en degenen die Allah veel gedenken.” (Ahzab 33/21)
Mohammed, vrede zij met hem, de boodschapper van Allah, is een voorbeeld voor ons in gebed zoals in alles. Om deze reden zijn de ware vertellingen van hem erg belangrijk. Degenen die de Koran goed kennen, moeten die vertellingen vergelijken met de relevante verzen en de mensen correct informeren.
Moge Allah ons een van zijn dienaren maken die de Koran correct begrijpen door Mohammed te nemen (vrede zij met hem als voorbeeld, die het goed volgt en zich aan hem onderwerpt tot hij sterft.
Abdulaziz BAYINDIR
Vertaling: Team Stichting Find Yourself
[1] In het Arabisch is de beyt een plek waar je kunt overnachten (Curriculum). “De eerste Beyt die voor mensen is opgericht, is in Bekka” (Al-i Imran 3/96). “Het is het recht van Allah over mensen voor degenen die een manier vinden om Hajj uit te voeren in die Beyt.” (Al-i Imran 3/97). Bekke is een vallei die nooit eindigt (Ibrahim 14/37). Het wordt ook wel de Bekke-vallei genoemd in de Thora (Psalm 84:4-7). De roep van Bekke is te wijten aan de menigte die is gevormd om elkaar te verpletteren (التباك = tebakk) (Mufredât). Mekka is door Allah veilig gemaakt en mogelijk gemaakt dat allerlei producten aan mensen van over de hele wereld kunnen worden geleverd (Bakara 2/125-126). Nadat Ibrahim (vrede zij met hem) de Kaaba had herbouwd met zijn zoon Ismael op zijn oude fundamenten, liet Allah hem de plaatsen zien waar Hajj en Umrah werden gehouden (Bakara 2/128, 158, 196) en noemde die plaatsen Makam-ı İbrahim (Al-i Imran 3/97). Tijdens de bedevaart wordt deze menigte gevormd in Arafat, Muzdalife, Mina, Kaaba, Safa en Merwa. De naam van de stad die de Bekke Valley omvat is Mekka. De westelijke grens strekt zich uit tot Hudeybiye, op 17 km afstand (Feth 48/24). De uitdrukking Masjid-i Haram wordt ook gebruikt voor Mekka (Tovbe 9/7). De Kaaba wordt ook wel beyt genoemd (Bakara 2/127, Maide 5/2, 97).
[2] We leren de belofte die wordt gegeven van deze verzen:
(Op een dag zei Ibrahim): “Mijn Heer! Vergeef me een goed mens.” En we gaven hem het goede nieuws van een goedaardige zoon.
Toen hij oud was om mee te werken (Ibrahim), zei hij tegen hem: “Mijn kind, ik zag het in mijn droom; ik slacht je echt af. Denk er eens over na, wat denk je?” “Papa, doe wat wordt opgedragen. Als Allah het wil, zul je zien dat ik een van de patiënten ben.” Hij zei.
Toen ze zich beiden aan Allah overwierpen; (Abraham) legde hem neer met zijn voorhoofd op de grond.
Toen zei hij tegen hem: “O Abraham!” We riepen:
“Je hebt gedaan wat je droom vereiste. Zo belonen we degenen die goed doen.”
Inderdaad, dit was een slopende test die alles duidelijk onthulde.
En Wij gaven hem een ram waaraan hij in plaats daarvan offerde.
Degenen die van achteren kwamen, werden als zodanig herinnerd.
Groeten aan İbrahim! (Saffat 36/100-109)
Aangezien het İsmail is die de belofte nakomt die hij aan zijn vader heeft gedaan, is het niet Ishak die het slachtoffer is, maar Ismail, vrede zij met hem.
[3] Ibn Manzûr, Lisan’ul-Arab, Beiroet 1410/1990, طرف md.
[4] Lisan’ul Arab, زلف md.
[5] Ragib al-Isbahânî, al-Mufredât, (met het onderzoek van Safvân Adnan Davudi) Dımaşk en Beirut 1412/1992, نهر md.
[6] Abu Jafar Muhammad b. Cerîr et-Taberî (il.310 h.), Cami’ul-beyan fî te’vî’il-Qur’an, Beiroet 1407, Bakara 238.
[7] Moslim, Salat’ul-musafirîn, bâb 6, hadith no 49-(705).
[8] Buhari, Mevakit, 37.
[9] Curriculum, سبح md.
[10] We begrijpen uit dit vers dat dit bevel ook de ijdelen omvat: “Wat ze ook zeggen, je verdraagt. Aanbid je Heer voordat de zon opkomt, voordat hij ondergaat, en in de nacht maakt het alles perfect. Aanbidding in de delen van de dag; misschien ben je tevreden.” (Taha 20/130)
De أطراف in de uitdrukking “أطراف النهار= eraf’en-nehâr”, die we vertalen als “delen van de dag”, is het meervoud. Aangezien meervouden in het Arabisch ten minste drie aangeven, moet deze aanbidding ten minste drie delen van de dag hebben. Aangezien slechts twee gebeden gedurende de dag verplicht zijn (Hud 11/114), zijn de derde en de andere zijn tevergeefs. Om deze reden wordt het gebed in drie delen van de dag tevergeefs uitgevoerd. Dit zijn na zonsopgang, middag- en namiddagtijden. Hetzelfde geldt voor de nacht.
[11] Het relevante vers is als volgt: “Kniel (bid) voor hem in een deel van de nacht. En verheerlijk hem in het lange deel van de nacht.” (Insaan 76/26) Het lange deel van de nacht is de tijd van rust en slaap tussen de laatste keer van de nacht en het ochtendgebed. Tahajjud wordt op dit moment uitgevoerd door wakker te worden uit de slaap.
[12] Ragıb al-Isfahânî, Mufredât, (Tahkik: Safvan Adnan Dâvûdî), Dımışk ve Beyrut, 1412/1992, عرف mad.
[13] Curriculum, ذكر gek.
[14] Curriculum, رسل md.
[15] Recitatie is de opeenvolging van meerdere dingen op een zodanige manier dat niets van hun soort hen verstoort (Curriculum). Indien nodig is recitatie het lezen van de verzen die met elkaar te maken hebben om het boek correct te begrijpen. Het gebruik van het woord “recitatie” voor zowel de Koran als de vorige boeken geeft aan dat niet alleen de Koran, maar ook de vorige boeken volgens deze methode moeten worden gelezen. Door volgens deze methode te lezen, vindt de Ahl-Kitab de verplichting om in het laatste boek in zijn eigen boek te geloven en gelooft daarom in de Koran.
[16] Het woord dat we vertalen als ‘seksuele zonden’ is prostitutie. Zowel de woorden Prostitutie en prostituee zijn oneindig en hebben dezelfde betekenis (Araf 7/28). Omdat het een infinitief is, kan het ook in de meervoudsbetekenis worden gegeven. Het feit dat we de meervoudsbetekenis geven aan het woord in dit vers is te wijten aan Necm 53/32.
[17] Mekâyîs: Ahmed b. Faris b. Zechariah, Mu’cemu mekâyîs’ul-luluğa, Beiroet, ongedateerd, قضي md.
In de Koran wordt dit woord gebruikt in de zin van het nemen van een beslissing over een onderwerp (Isra 17/23) en het voltooien van een baan (Fussilet 41/12), evenals in de zin van het doen van een baan (Taha 20/72). In dit vers betekent kaza bidden.
[18] Het wordt gemeld in Isra 17/110 en A’raf 7/205 op welk geluidsniveau de dhikr zal worden uitgevoerd in dag- en nachtgebeden.
[19] Er zijn drie soorten lof. De eerste is om de persoon te prijzen voor iets dat geen bijdrage aan zichzelf heeft. Dat zijn de woorden van een lang, slim, goed gezin. In het Arabisch heet het medih= المدح. De tweede is om hem te prijzen voor het doen van iets goeds. Woorden zoals hij kookt goed, zijn vriendschap is goed. Dit type lof wordt lof genoemd = الحمد in het Arabisch. De derde is om ons te prijzen voor een gunst die hij ons heeft gedaan. Het is alsof je zegt dat hij me een lekkere maaltijd heeft aangeboden. In het Arabisch heet het bedankt = الشكر. Het is alleen Allah die alles wat hij doet goed maakt. We gebruikten het woord perfect in plaats van mooi om het verschil te laten zien tussen wat Allah doet en wat mensen doen.
[20] Bukhari, Tafsir, 1; Nesâî, İftitah, 26.
[21] Eid al-Adha offer is verplicht voor alle naties sinds Adam (Vrede zij met hem) (Hajj 22/34).
[22] Het woord dat we vertalen als “lichaamelijk is ontwikkeld” is “al-büdn (البدن). Büdn is het meervoud van “lichaam”; het betekent dat het zijn ontwikkeling als lichaam heeft voltooid. (al-Ayn en Cevherî, es-Sıhâh) Onze Profeet legde het uit met de woorden “musinn = (المسن)” en “Snijd niets anders dan degene die Musinn is. Als de kracht naar je toe komt, snijd je de straf van de schapen af.” (Moslim, Edahi, 2-13-1963) zei. Musinn; melk is een dier met gevallen tanden. (Lisan’ul-Arab) Degene die deze leeftijd niet heeft bereikt, wordt ‘cezaa’ genoemd. De voorwaarde dat het schaap en de geit een jaar van één jaar hebben voltooid, het vee twee jaar oud en de kameel vijf jaar oud, is te wijten aan dit vers.
Ondanks de zeer duidelijke verzen (Hajj 22/28, 34, 36, 67) dat er geen bepaling is voor Eid al-Adha-offers in de Koran, is het algemeen aanvaard, en op basis van sommige van de hadiths beschouwden de Hanafi’s de offeraanbidding als verplicht, anderen beschouwden het als sunnah.
[23] Voeding bij het slachten van dieren is alleen verplicht bij Eid al-Adha-slachting (Hajj 22/34, 36). Het is niet verboden om het vlees te eten van een dier dat niet is geslacht of geslacht door een polytheïst (Bakara 2/173, Maide 5/3, An’am 6/145, Nahl 16/115).
[24] Dit vers beveelt degene die offers brengt om zijn vlees te eten en het aan te bieden aan degenen die het nodig hebben en degenen die het niet nodig hebben.
[25] Moslim, Salat, 215.
[26] Ibn Mace, Ikamet’us-salah 23, hadith nr. 897. Deze dhikr wordt genoemd in drie verzen: A’raf 7/151, Sad 38/35, Noah, 71/28.
