Er zijn onmisbare voorwaarden om een oordeel te vellen uit de Koran of te zeggen dat een bepaling tot de Koran behoort. Een daarvan is om Arabisch te kennen, wat de taal van de Koran is, en een andere is om aan de Arabische Korantekst te werken met de methode die door Allah is bepaald en de verzen van de verzen uit te leggen, en een andere is om deze studie te doen met een team met Arabische en methodekennis. Als aan een of meer van deze voorwaarden niet wordt voldaan, zullen er ernstige en ernstige gevolgen zijn van het baseren van de beslissing op de Koran. Tegenwoordig leiden de fouten veroorzaakt door het feit dat mensen waarvan wordt gedacht dat ze aan de Koran werken, niet aan al deze voorwaarden tegelijkertijd voldoen, ook tot ernstige resultaten, en aangezien de bepalingen die ze bereiken niet behoren tot het Boek dat door Allah is neergezonden, worden noch de rede, noch de menselijke natuur door hen geaccepteerd.
Er zijn echter zulke verzen dat een oprechte gelovige kan zien dat zo’n vers nooit zal worden begrepen wat degenen die het vervormen zeggen. Hiervoor is geen andere vers- of methodekennis nodig. Iedereen die mentale engelen correct bewerkt, zal dat vers goed begrijpen. Het vers over de hoofddoek is er een van. Het is niet mogelijk om dit vers op een andere manier te begrijpen en te begrijpen, ongeacht de rede en logica.
Sommige mensen en groepen die de perceptie hebben gecreëerd van “mensen die aan de Koran werken” voor zichzelf in de samenleving, kunnen concluderen dat Allah geen bevel heeft om het hoofd van een vrouw te bedekken, omdat ze geen enkel principe van noch Arabisch noch de door Allah bepaalde methode in acht nemen, en hun gedachten opzij laten in zaken die niet voor hen werken in zaken die niet voor hen werken. In feite is het niet moeilijk om te zien dat deze mensen en groepen proberen het oordeel te bepalen dat ze willen bereiken en het tegen de Koran willen zeggen door te kijken naar de ongegronde en onprincipes van hun werk. In feite, om de bijbedoelingen van deze mensen te zien, zijn zelfs een oprechte geest, logica en een beetje grammatica die na de waarheid staat voldoende om het hiernamaals van deze mensen te zien.
De meest bekende van de weinige publicaties waarin we de basis van deze ideeën kunnen zien van degenen die de kwestie van het bedekken van de hoofden van vrouwen ontkennen, wat een duidelijke bepaling is van Allah’s Religie, en dit proberen tegen het Boek van Allah te zeggen, is het boek genaamd ‘Uitgevonden Religie en Religie in de Koran’. Het is niet duidelijk wie of wie het boek heeft geschreven dat is uitgegeven door de uitgeverij İstanbul Publishing House. Op de omslag van het boek staat de naam van de Qur’an Research Group als auteursinformatie, maar er is geen informatie over uit wie deze groep bestaat. De enige informatie die op internet beschikbaar is over de leden van deze groep is als volgt: ‘Deze groep bestaat uit academici en intellectuelen die werken op verschillende gebieden zoals theologie, sociologie, filosofie en techniek.'[ 1] Als we kijken naar de auteurs van de andere boeken op de site van de uitgeverij, is het opmerkelijk dat er maar een paar bepaalde namen te zien zijn.
De vijftigste editie van het boek dat we noemden, uitgebracht in 2016, is te vinden op internet. Aan de hand van het aantal afdrukken kan worden begrepen hoe groot een publiek het heeft bereikt. In een onderzoek dat op internet moet worden gedaan over de plaats van de hoofddoek in religie, wordt dit boek of een citaat eruit zeker gevonden. De inhoud van het boek kan alleen als redelijk worden beschouwd vanwege de breedte van het publiek dat het bereikt. Anders is het onmogelijk om een dergelijke waarde aan het boek toe te kennen qua wetenschap. De reden waarom het boek zo’n breed publiek bereikt, is niet dat het de koranfeiten bevat, maar dat sommige kringen te horen krijgen wat ze willen horen.
Een andere bron die wordt waargenomen dat de hoofddoek een effectief discours oplevert dat de Koran geen voorziening heeft en een significant effect heeft bij jongeren, is Edip Yüksel. In de video die hij voorbereidde, baseert Yüksel zijn stelling op de voorbeelden die hij gaf uit het relevante artikel van het Arabische woordenboek genaamd Lisan’ül Arab.
In dit artikel zullen we het gedeelte van het boek genaamd Uitgevonden religie en religie in de Koran onderzoeken, en ons concentreren op de inconsistentie, ongegrondheid en tegenstrijdigheid van de uitdrukkingen hier. Bovendien zullen we in de Edip Yüksel-video proberen te onthullen hoe het vers van de voorbeelden die uit Lisan’ül Arab werden gelezen, werd vervalst.
“Uydurulan Din ve Kur’an’daki Din” Kitabıyla Uydurulan Din
Op pagina 255 van het boek met de titel Verzonnen religie en religie in de koran [2], onder de titel “Het bedekken van het haar wordt niet vermeld in de koran”, na de betekenis te hebben gegeven van het 31e vers van de An-Nur Surah: de volgende uitdrukkingen worden gebruikt:
Dit vers is een van de meest verdraaide verzen van degenen die vrouwen willen laten leven volgens hun eigen mentaliteit. De basisbetekenis van het woord ‘himar’ in dit vers is ‘bedekking’, en de betekenissen van ‘bedekking’ en ‘hoofddoek’ worden in woordenboeken gegeven. Het belangrijke punt is dat de te bedekken plaats in het vers duidelijk wordt vermeld als ‘nekopening’. “Het punt waarop het vers de aandacht vestigt op het gebied van bedekking is niet het haar, maar het gebied van de kraag.”
In het boek levert een ander vers bewijs voor de verdraaiing die is gemaakt met betrekking tot de betekenis van het woord khimar en het luidt als volgt:
Hoewel er in het vers over de wassing wordt gezegd dat er sprake is van een aai over het hoofd, wordt het woord ‘hoofd’ benadrukt met het Arabische equivalent ‘res’. In dit vers wordt niet zo’n nadruk gelegd op “hoofd” of “haar” met betrekking tot het gebied dat bedekt moet worden. Met andere woorden, de “himar” wil niet het haar bedekken, maar eerder de “halslijn”.
Laten we nu proberen deze beweringen vanuit verschillende perspectieven te evalueren:
Evaluatie in termen van redelijkheid – Logica en taalgebruik:
De auteurs van het boek stellen dat “terwijl het aaien over het hoofd wordt genoemd in het vers over de wassing, het woord ‘hoofd’ wordt benadrukt met het Arabische equivalent ‘res'”, wat impliceert dat het woord ‘hımâr’ alleen dekking betekent, en dat het moet samen met het woord ‘re’s (hoofd) worden gebruikt om hoofddoek (hımâr’ur-re’s) aan te duiden. Op basis hiervan beweren ze dat in het 31e vers van Surah An-Nur het bevel wordt gegeven om de halslijn te bedekken, niet het hoofd.
Volgens Arabische woordenboeken is het woord dat dekking betekent echter hamr en niet khumar. De woordenboekbetekenis van het woord Hımar is “vrouwelijke” hoofddoek. Volgens Ragıp El Isfahanî’s beroemde koranwoordenboek, Curriculum, is khimar in “Arabische gebruiken” de hoofddoek van een vrouw. Er is geen rechtvaardiging voor de Koran om een woord dat door de Arabieren alleen in de betekenis van hoofddoek wordt gebruikt, in een andere betekenis te gebruiken.
Het relevante deel van het 31e vers van Surah An-Nur is als volgt:
‘En zeg tegen de gelovige vrouwen dat ze hun blik moeten neerslaan; Laat ze hun geslachtsdelen beschermen. Ze mogen niets anders onthullen dan het zichtbare deel van hun schoonheid. Laat ze een paar van hun khimars op hun boezem leggen…” (An-Nur 24/31)
Zoeken naar een uitdrukking als “baş khimârları” in het vers, dat wil zeggen, verwachten dat het woord “re’s” wordt gebruikt zodat de uitdrukking “khumarları خمرهن” in het vers hoofddoek betekent, zou een handeling zijn die geen enkele betekenis heeft. logische basis in het Arabisch of Turks. Omdat dit hetzelfde is als zeggen dat alleen de schoenen bedekt moeten worden, en het dragen van een broek geen must is, in de uitdrukking “laat je broek over je schoenen zakken”, wat samenvalt met de uitdrukkingstechniek in het vers. Broeken zijn geen kledingstukken die op de benen worden gedragen, Het is hetzelfde als zeggen dat als dat het geval zou zijn, het woord been gebruikt zou moeten worden. Als de mening van de auteursgroep wordt gevolgd, zullen we in deze zin moeten zoeken naar de uitdrukking “beenbroek”, wat uiteraard zinloos is.
Het belangrijke punt in het boek is dat de te bedekken plaats in het vers duidelijk wordt vermeld als ‘kraagopening’. Als we de uitspraak ‘Het punt waarop het vers de aandacht vestigt op de bedekking is niet het haar, maar het gebied met de open kraag’ toepassen op ons voorbeeld van ‘laat de pijpen van je broek over je schoenen zakken’ hierboven, kunnen we zien dat we in de problemen zitten. een standpunt om te beweren dat alleen de schoenen bedekt mogen worden, en niets om aan de benen te dragen. Op dezelfde manier zegt het vers: “Zij moeten enkele van hun khimars op hun boezem dragen.” Een gewoon mens zou uit het gebruik van het woord khimar in het vers moeten begrijpen dat het hoofd al bedekt is. Anders zou het noemen van het woord khimar in het vers geen betekenis hebben. Zelfs als we denken dat het woord khimar in het vers werkelijk ‘bedekking’ betekent en niet een hoofddoek zoals beweerd wordt, is het onvermijdelijk om te concluderen dat het hoofd bedekt moet zijn. Omdat de zin als volgt zal zijn: “Ze moeten een deel van hun sluiers over hun halsbanden doen. Alleen al de uitdrukking “bekledingen” is voldoende om aan te geven dat er een speciale bekleding verkrijgbaar is. De enige speciale hoes die de halsband gedeeltelijk bedekt, kan de hoofdbedekking zijn. Omdat het anders nodig en voldoende zou zijn geweest om te praten over het bedekken van de kraag van het overhemd of het dragen van kleding met gesloten kragen, maar dat was niet zo. Met andere woorden, als het bevel van het vers alleen maar het sluiten van de kraagopening zou zijn, zou dit bevel direct worden gegeven, en zou het bevel worden gegeven om de kraagopening (ceyb) te sluiten. Er moet een betekenis zijn als je zegt dat je, in plaats van dit te doen, je halsband met khimar moet bedekken. Bovendien, als khimar in het vers enige vorm van bedekking betekende in plaats van een hoofddoek, zou het niet voldoende of toegestaan zijn om de kraag op een andere manier te bedekken, bijvoorbeeld met een overhemd of een trui met kraag, volgens het gebod van het vers. . Het is absoluut noodzakelijk om een hoes te gebruiken, zelfs een hoes genaamd khimar, anders zou de bestelling niet worden uitgevoerd. Dit alles terzijde, moeten we zeggen dat degenen die niet de moed hebben om hun naam in hun eigen boeken te schrijven, beginnen met de uitspraak: “Dit vers is een van de meest verdraaide verzen van degenen die vrouwen willen laten leven volgens hun eigen mentaliteit. “, waardoor het voor ons gemakkelijker wordt om te begrijpen wie de echte vervormer van de verzen is. Omdat dit niveau van moed het resultaat is van onwetendheid. Het feit dat deze groep schrijvers uit filosofen, sociologen en ingenieurs bestaat, moet als een belediging voor deze beroepsgroepen worden beschouwd. Omdat men denkt dat de genoemde beroepen de principes van rede en logica tot het uiterste gebruiken.
Evaluatie In Termen Van De Betekenis Van Het Woord In De Arabische Taal Lugats:
Ze zeggen de beroemde Arabische woordenboeken dat het woord Hımâr de hoofddoek betekent die alleen door vrouwen wordt gebruikt. In twee van hen, het Curriculum en Lisan’ül Arab, zijn de volgende uitspraken opgenomen:
أصل الخمر: ستر الشيء، ويقال لما يستر به: خِمَار، لكن الخمار صار في التعارف اسما لما ت غطّي به المرأة
De basisbetekenis van الخَمْر(el-hamr) is om iets te bedekken. Het ding dat het bedekte, werd ook wel hımâr genoemd. In de Arabische gewoonte werd het echter een naam voor de cover waarin de vrouw haar hoofd bedekte.[ 3]
والخِمَارُ للمرأَة، وَُوَُوَ النَّصِيف، وَقِِيلَ: الْخِارُ مَاا تُغَطِّي بِهِ المرأأَة أْسها، وَجَمْعهُُ أ والخِمِرُّ
Hımâr is voor de vrouw en is de hoofdbedekking (nasîf). Wat de vrouw haar hoofd bedekte, heette hımâr. Het meervoud is ehmira, humr, humur, himir.[4]
Zoals te zien is, is in beide Arabische lugatins de betekenis van het woord de hoofdbedekking van de vrouw. Zozeer zelfs dat dit woord niet eens wordt gebruikt voor een dekmantel dat de man zijn hoofd bedekt. Het is een naam geworden voor de hoofdbedekking die uniek is voor de vrouw. Zo zijn er andere woorden die alleen in het Arabisch worden gebruikt voor de covers waarin de vrouw haar hoofd bedekt: Nikab, nasif, miknaa, kınâ’, mi’kab, buhnuk, gıfâre, burku’ (burka’), sıkā’, savkaa, mülâe/milâe. Al deze woorden worden gebruikt voor de hoofddoek, die uniek is voor de vrouw, en het woord hoofd (re’s) wordt voor geen van hen gebruikt. Dit is ook het geval in ons Turks. In onze taal kunnen de woorden die de naam zijn geworden van de cover die de vrouw op hun hoofd bedekt, als volgt worden vermeld: Leven, eten, kaasdoek, schrijven, bürencek, cirkel, vrouwen fesi, ferace, maşlah, heuvelachtig, hotz, tandırbaş, inbakeren, salma eten.[ 5] Voor niets van dit alles wordt het hoofdwoord ook niet gebruikt en wordt niet apart uitgelegd dat ze bedekt moeten worden met het hoofd. Zelfs het woord hoofd wordt erin gebruikt, zelfs het woord ‘hoofddoek’ is eigenlijk de naam geweest van een speciale cover. Om deze reden is het samen geschreven en niet gebruikt voor mannen. In het Turkse woordenboek wordt in feite gezien dat het woord hoofddoek de volgende betekenis krijgt: ‘De hoes, hoofddoek, bürgü, sjaal die vrouwen gebruiken om hun haar te bedekken.'[6]
Zoals te zien is, betekent het woord hımâr niet eens een hoofddoek, want er is geen dekking, maar alleen de hoofddoek die door vrouwen wordt gebruikt. Om de beweringen van het boek waar we het over hebben te weerleggen, volstonden een oppervlakkige grammatica en logische principes die niet eens in diepe lugavi-analyses hoefden te worden opgenomen. Desondanks zullen we hebben aangetoond dat de Arabische taal in de klas blijft in termen van zijn regels en kenmerken, samen met de beweringen van.
BIJLAGE: Antwoorden op enkele bezwaren
Laten we beginnen met u te bedanken voor de getoonde interesse in ons artikel met de titel “Een modern voorbeeld van het vervalsen van de Koran: de hoofddoek”, dat we onlangs schreven. Zoals we aan het einde van ons artikel hebben verklaard, kunnen we niets doen voor degenen die de Koran niet willen begrijpen en erop staan dat zij hun eigen verzinsels uitspreken. We zullen degenen die de waarheid zoeken en oprechte gelovigen die God willen dienen, blijven waarschuwen. Om deze reden hebben we deze aanvullende tekst geschreven als reactie op enkele bezwaren tegen ons artikel. In feite zijn de antwoorden op veel van deze bezwaren beschikbaar in ons artikel. Het is echter noodzakelijk om de aarzelingen weg te nemen die bij onze oprechte broeders met deze bezwaren kunnen ontstaan. We kunnen de bezwaren en onze antwoorden als volgt opsommen:
1. Allereerst zeiden we dat khimar slechts de hoofddoek van een vrouw is, het wordt niet gebruikt voor wat een man zijn hoofd bedekt, gebaseerd op beroemde Arabische woordenboeken. Dit was dus niet onze verklaring, maar de verklaring van de auteurs van deze woordenboeken. Er werd bezwaar gemaakt tegen deze situatie door een hadith-overlevering als bewijs aan te halen. Het gerucht waartegen bezwaar wordt gemaakt, hebben we feitelijk in ons artikel opgenomen, maar we hebben het weggelaten om de lezer niet te overweldigen met details en om de omvang niet te vergroten. Daarom was het verheugend dat dit bezwaar op de agenda werd geplaatst.
Het verhaal in kwestie is feitelijk opgenomen in het Arabische woordenboek Lisan’ül, dat we hebben aangehaald als bron met betrekking tot de betekenis van het woord khımar. Wat echter volgt is de volgende uitleg van de auteur van het woordenboek, Ibn Manzûr:
Het antwoord op de vraag: ِمار؛ Het eerste wat u moet doen, God zegene u
“Umm Salama (vertelt) in een hadith dat de Profeet haar sandalen/schoenen en haar khimar afveegde. Met khimar bedoelde hij de imama (tulband) (die alleen mannen hun hoofd bedekken). Want net zoals een vrouw haar hoofd bedekt met een khimar, bedekt een man ook zijn hoofd met een imame.”[1]
Zoals je kunt zien, voelde Ibn Manzûr de behoefte om te zeggen dat Ummu Salama het woord khimar gebruikte omdat ze een vrouw was, en wat hij eigenlijk bedoelde was imame, wat een man is die zijn hoofd bedekt. Dit is een belangrijke waarschuwing van de auteur van Lisan’ul Arab die de werkelijke betekenis van het woord benadrukt. Bovendien, zelfs als we bedenken dat datgene waarmee een man zijn hoofd bedekt khimar wordt genoemd, zou dit het feit niet weerleggen dat khimar een hoofddoek is, maar het zou het integendeel versterken.
2. Een ander bezwaar is “het hoofd van de vrouw is bedekt maar haar borstvork is open, is dit logisch?” Het zit in de vorm. De borstvork wordt echter niet genoemd in het vers. In het vers wordt de uitdrukking “cuyûb” جيوب gebruikt, wat het meervoud is van het woord “ceyb” جيب. Ceyb betekent de kraagopening van het overhemd. Wat er in dit vers wordt gezegd is dat alleen het hoofd bedekt moet worden en dat de nek en kraag niet bloot mogen liggen. Het hoofd, de nek en de halsband moeten allemaal bedekt zijn. De uitdrukking borstvork komt niet voor in het vers.
3. Er werd nog een bezwaar gemaakt tegen de uitdrukking ‘Arabische gebruiken’ in het citaat dat we in ons artikel uit Curriculum, een ander belangrijk koranwoordenboek, hebben gemaakt. De verklaring luidde:
Zorg ervoor dat u geen gebruik maakt van het apparaat Het is belangrijk dat u uw geld terugkrijgt
De grondbetekenis van الخَمْر (al-hamr) is iets bedekken. Het ding dat het bedekt, wordt khimar genoemd. Khimar is echter volgens de Arabische gebruiken de naam van de sluier die het hoofd van vrouwen bedekt.
Het bezwaar is dat “als khimar een bevel is, het geen Arabische gewoonte mag zijn.” Omdat de uitdrukkingen doordacht en gepast worden gebruikt, is het feitelijk niet mogelijk om een dergelijke zin te maken op basis van ons artikel, maar laten we het toch uitleggen. De betekenis van het woord khimar wordt gegeven in het woordenboek genaamd Müfredat. Opgemerkt wordt dat dit woord in de Arabische gewoonte bekend staat en gebruikt wordt als de hoofddoek van een vrouw. Met andere woorden, er wordt gezegd dat wanneer een Arabier het woord khimar hoort, hij de hoofddoek van een vrouw begrijpt. De Koran is ook een Arabisch boek en gebruikt woorden in overeenstemming met het Arabisch. Daarom verstaat een Arabier onder wat de Koran khumar noemt de hoofddoek van de vrouw, en niet enige andere sluier. Wat is er natuurlijker dan dit! Deze uitdrukking in het woordenboek is het sterkste bewijs dat de Arabieren niets anders begrijpen dan de hoofddoek van een vrouw met het woord khimar. De uitdrukking ‘als khimar een bevel is’ in het bezwaar heeft geen betekenis. Hımar is geen bevel, het is een vrouwenhoofddoek. Geboden wordt dat de hoofddoek ook de kraagopening bedekt.
4. Een veelgehoord bezwaar is dat het vers gebiedt dat de halsband bedekt moet worden, en niet het hoofd. Het is duidelijk dat deze tegenstanders de kwestie niet benaderen met het doel de waarheid te leren kennen, maar met het doel om uit het vers te halen wat ze willen. Omdat dit probleem specifiek wordt uitgelegd in ons artikel. Zoals we al vaak hebben gezegd, wordt het werkwoord ‘bedekken’ niet eens in dit vers gebruikt. De uitdrukking in het vers is dat vrouwen hun khima op hun halsband moeten doen. Omdat het duidelijk is dat het woord khimar in het Arabisch niets anders betekent dan de hoofddoek van een vrouw, is het een duidelijke bepaling van het vers dat het hoofd al bedekt is.
Als het bevel alleen is om de halsband te bedekken, hebben we geschreven hoe het gezegd moet worden met het werkwoord “hamara”: وليخمرن جيوبهن“ ve’l yahmirne cüyûbehunne”. Onze Heer zegt dat echter niet. Zelfs “bijv.
Resultaat
Als gevolg hiervan is er geen bewijs dat het woord hımâr, dat wordt genoemd in het 31e vers van Surat al-Nur, iets anders betekent dan de hoofddoek door noch Arabische woordenboeken, noch grammatica, logica, noch reden. Integendeel, het is duidelijk dat al deze instrumenten op alle mogelijke manieren bewijzen dat het woord hımâr geen andere betekenis kan krijgen dan de hoofddoek.
Het hoofd van de vrouw bedekken is een universele orde van onze Heer in al zijn boeken. Om deze reden is het niet nodig om te zoeken naar een speciale bestelling voor vrouwen om hun hoofd te bedekken. Dat de hoofddoek wordt genoemd, is genoeg voor de vrouw om te laten zien dat haar hoofd al bedekt is. Dit is wat er in de Koran wordt gedaan.
Hoewel de waarheid zo is, is het natuurlijk niet mogelijk om iets te vertellen aan iemand die het niet wil begrijpen. Ons doel is niet om degenen die hun gesprekspartners bedriegen te dwingen door het effect te creëren van het vervormen van de verzen, het lezen of schrijven van een paar woorden in het Arabisch alsof ze iets echts zeggen. Ons doel is niet om het hoofd van een vrouw te bedekken of inspraak te hebben in haar kleding. Ons doel is om te bepalen en te onthullen wat Allah echt zegt, en om onze kennis te delen over het feit dat ze hun plicht jegens Allah volledig kunnen doen door oprechte gelovigen te waarschuwen. Het is ook geen kwestie die ons zorgen baart dat er mensen zijn die alcohol drinken wetende dat de drank verboden is, en degenen die liever open zijn door de volgorde van dekking te kennen, zoals degenen die leningen afsluiten die de haram van de rente kennen. De vrijheid om het gebod van Allah te verlaten is opnieuw een vrijheid die Allah aan Zijn dienaren geeft. We hebben niet de bevoegdheid om dit weg te nemen, en we kunnen het ons niet veroorloven.
Vertaling: Team Stichting Find Yourself – Gülay Karapınar-Kemaldar
[2] http://istanbulyayinevi.net/wp-content/uploads/2016/06/KurandakiDin50Bask%C4%B1.pdf
[3] Artikel van het curriculum خمر.
[4] Lisan’ul Arab خمرaddesi.
[5] Encyclopedie van de islam ’tesettür’ artikel.
[6] http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b0e697765fd82.55543121
[7] Edip Yüksel, Vertaling van de boodschap Koran, Istanbul 2012, p: 337
