Vraag: Kan een vrouw een imam zijn voor mannen?
Antwoord: Ontzag is erg belangrijk in gebed. Allah de Almachtige heeft gezegd:
“De gelovigen die in ontzag zijn in hun gebeden zijn gered.” (Mu’minûn, 23/1-2)
Hushû betekent dat een persoon nederigheid toont en zich onderwerpt met het besef dat hij in de aanwezigheid van Allah is. Daarom is het noodzakelijk om weg te blijven van dingen die ontzag zullen voorkomen, zowel in de opstanding als in andere delen van het gebed. Een vrouw die een imam is in het bijzijn van mannen vormt een obstakel voor ontzag voor zowel haar als de gemeenschap achter haar. Dit geeft de duivel kansen die hij niet kan vinden. Want toen de duivel van zijn plaats werd verdreven en beloofde te leven tot het einde der tijden, zei Allah tegen Telala:
“…. En ik zal voor hen zitten op jouw rechte pad.
Dan zal ik tot hen komen voor hen, achter hen, van hun rechterhand, van hun linkerhand. Je zult de meesten van hen je niet dankbaar vinden.” (Araf, 16-7-17)
Aangezien de persoon die bidt op het juiste pad zal zijn, begint de duivel onmiddellijk met de taak. Degenen die bidden weten heel goed wat ze hen hebben gegeven. Als de vrouw een imam is, krijgt ze nieuwe kansen. Er is geen ontzag meer in zowel vrouwen als mannen. Om deze reden regelde de Profeet, moge Allah’s vrede en zegeningen op hem zijn, zijn orde in de moskee zo dat er eerst mannen waren, achter hen jongens, dan vrouwen en meisjes. (Zie: Bukhari, Salat 20, Ezân 78, 161, 164; Muslim, Masajid 266-268, (658-660); Muwatta, Kasru’s-Salat 31; Abu Dawud, Salat 71; Tirmizi, Salat 173; Nesâî, Masajid 43)
In sommige bronnen van hadith, status en tafsir, vooral Abu Dawood, is er een vertelling dat een vrouwelijke metgezel genaamd Ummu Varaka een imam voor mannen was en deze toestemming werd haar gegeven door de Profeet zelf. Deze vertelling is echter zo zwak dat hij er niet mee kan worden behandeld. (Zie: Mustafa Ertürk, “A Narration and Reference Value That Women Can Make Men Pray”, Journal of Hadith Investigations, volume: 3, nummer: 1, jaar: 2005, p: 91-106)
Het is niet mogelijk om te vertrouwen op deze zwakke vertelling en te zeggen dat vrouwen imams voor mannen kunnen zijn door alleen maar te kijken naar de opname ervan in deze bronnen.
OPMERKING: We raden u aan ons antwoord te lezen in de onderstaande vraag/antwoord met betrekking tot vrouwelijke imams:
VRAAG: Kan een vrouw een imam zijn voor vrouwen? Is er een maat, een limiet? Is de plaats belangrijk? Kun je hiermee helpen?
ANTWOORD: Imam is om samen te bidden door een persoon te volgen. Vrouwen kunnen het doen door een van hen te volgen terwijl ze bidden. Onze moeder Aisha en Ummu Varaka, een van de metgezellen, bereikten ons met geldige middelen, waar ze een imam voor vrouwen was.
Er is een geschil in de fiqh-boeken over de vraag of een vrouw een imam voor een vrouw kan zijn. Een van de vrouwen van onze Profeet. Geleerden zoals Aisha en Ummu Seleme, Atâ, Sevrî, Evzâî en Imam Shafi’i, Ishaq en Abu Sevr hebben geaccepteerd dat vrouwen imams van vrouwen moeten zijn.
Terwijl Ahmed bin Hanbel zei dat er geen mustahab (aanvaardbaar) was, accepteren Ashâb-ı Re’y en Imam Malik, geleid door de Hanafis, dit als makruh (onaanvaardbaar), maar zeggen dat gebed geldig is.
Nogmaals, natuurlijk, Sha’bi, Nehaî en Katâde accepteren dat vrouwen alleen imams kunnen zijn voor vrouwen in vergeefse gebeden, en niet in verplichte gebeden.
Aan de andere kant zei Hasan-ı Basri en Süleyman b. Yesâr, dat een vrouw geen imam voor vrouwen kan zijn in welk gebed dan ook, of het nu tevergeefs of verplicht is.
Degenen die accepteren dat een vrouw een imam voor een vrouw kan zijn, laten zien dat onze moeder Aisha en Ümmü Varaka, een van de geleerde vrouwen, imams zijn voor vrouwen als bewijs van deze opvattingen, wat voor ons de juiste mening is. Degenen die deze mening hebben, hebben gezegd dat de vrouw die een imam zal zijn, niet voor de gemeenschap zal staan als een mannelijke imam, ze zou met de gemeenschap in de rangen moeten staan. (Ibn Kudâme, Muwaffakuddîn Ebî Muhammed Abdillâh b. Ahmed, Ibn Kudâme al-Makdîsî, Şemsuddin Ebi’l-Ferec Abdirrahman b. Ebi Ömer Muhammed b. Ahmed: al-Muğnî ve’ş-Şerhu’l-Kebîr alâ Metini’l-Mukni’, Dâru’l-Fikr, Beiroet, 1984, c: 2, p: 36, 1145. issue)
Er zijn ook mensen die het als makruh (onaanvaardbaar) accepteren voor vrouwen om een imam te zijn voor vrouwen zoals de Hanafi-sekte. Ze zeiden dat de vrouw die een imam was, de gemeente niet kon voor zijn, en daarom was het makruh (onaanvaardbaar) voor haar om een imam te zijn. Zowel de vrouw die de imam is als de vrouw die haar volgt, beschouwden het gebed van de gemeenschap echter als geldig.
Voor gedetailleerde informatie over het onderwerp raden we u aan het relevante gedeelte van de cursussen vergelijkende jurisprudentie op onze website www.kurandersi.com te bekijken.
Vertaling: Team Stichting Find Yourself
